Je weet het en je weet het al heel lang: verschillen tussen rijk en arm zijn enorm. Dat heet met een mooi woord kapitalisme. Het wordt hier in Chile even zo hardnekkig aanbeden als in Europa. En het ligt altijd aan jou als je het niet goed hebt. Altijd. Zoals een Amerikaanse billionaire het zo onverbloemd verwoordde: als je geen geld hebt door de government shotdown, dan leen je toch van de bank… Continu drukken we het feit weg dat we geluk of geen geluk hebben, blauwe of bruine ogen, een witte of een zwarte huid meekregen. Het is zeker geen verdienste. Maar de grote Davos graaiers doen zich voor alsof het een verdiend loon is. Ook hier in Chili heb je geluk of geen geluk. Word je geboren in Quinta Normal of in upperclass Las Condes. Het straatbeeld is anders, de veiligheid voelt anders, de omstandigheden zijn anders, er ligt al dan niet zwerfafval. Maar het ligt aan jou, dan had je daar maar niet geboren moeten zijn…
Omdat wij toevallig in Europa zijn geboren worden we gezien als rijker, slimmer en gelukkiger. Ons wordt nooit een ID gevraagd of een inkijkje in onze tassen. Daar hebben we niks voor hoeven doen. We kunnen er al helemaal geen rechten aan ontlenen.
Wij voelen ons zo bevoorrecht om dit avontuur te mogen beleven. We hebben gewoon geluk gehad.
